ორგანიზაციამ პარტნიორობა ადამიანის უფლებებისთვის (PHR) ხელი შეუწყო შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთათვის მართლმსაჯულების ხელმისაწვდომობის გაუმჯობესებას დისკრიმინაციის საქმეში სანოტარო მომსახურებასთან დაკავშირებით. 2024 წლის 25 ივნისს, თბილისის საქალაქო სასამართლომ შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთა მიმართ დისკრიმინაცია დაადგინა და მორალური ზიანის ანაზღაურება დააკისრა მოპასუხეს. PHR საქმეს USAID სამართლის უზენაესობის პროგრამის მხარდაჭერით აწარმოებდა.

აღნიშნულ საქმეში, ნ.კ. და მ.ა-ს, რომლებიც შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირები იყვნენ, სჭირდებოდათ დახმარება ბევრი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღებაში. 2017 წლის სექტემბერში ნ.კ. და მ.ა.-მ მიმართეს ნოტარიუსს მინდობილობისთვის, რათა მიენიჭებინათ PHR-ის ადვოკატებისთვის სასამართლოში მათი წარმომადგენლობის უფლება. მოკლე ვიზუალური შეფასების შემდეგ ნოტარიუსმა, სათანადო შეფასების გარეშე, უარი თქვა მინდობილობის ხელმოწერაზე, და უგულებელყო ადვოკატის მოთხოვნა მათი ქმედუნარიანობის სათანადოდ შეფასების თაობაზე. შესაბამისად, ნოტარიუსმა შშმ პირებისთვის მინდობილობის მინიჭებაზე უარი განაცხადა იმ ვარაუდით, რომ ნ.კ. და მ.ა.-ს არ შეეძლოთ მიეღოთ გადაწყვეტილება ადვოკატის წარმომადგენლობითი უფლებამოსილების მინიჭების შესახებ.

ნოტარიუსის უარი თბილისის საქალაქო სასამართლოში 2017 წელს გასაჩივრდა, მისი განხილვა კი 2023 წელს დაიწყო. საქმის განხილვისას ნოტარიუსმა, ასევე სავარაუდოდ დისკრიმინაციული კომენტარები გააკეთა და შშმ ქალების მიმართ სიძულვილის ენა გამოიყენა. 25 ივნისს, მოსამართლე ქეთევან კუჭავამ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებით დაიცვა სამართლიანობისა და თანასწორობის პრინციპები და დაადგინა, რომ ნოტარიუსის მიერ შშმ პირებისთვის მომსახურებაზე უარი ვიზუალური შეფასების საფუძველზე, სათანადო შეფასების გარეშე, იყო დისკრიმინაციული. სასამართლომ ასევე დააკისრა მორალური ზიანის ანაზღაურება მოპასუხეს, რაც მომავალი საქმეებისთვის მნიშვნელოვანი პრეცედენტია. აღნიშნულით ყურადღება გაამახვილდა ფსიქოსოციალური საჭიროების მქონე პირთათვის საჯარო სერვისების მიღების პროცესში არსებულ ხარვეზებზე.

აღსანიშნავია, რომ ნოტარიუსის პროფესია არის საჯარო სამართლით რეგულირებადი. შესაბამისად, მნიშვნელოვანია, რომ ეს სერვისი იყოს ხელმისაწვდომი და თანაბრად უზრუნველყოფილი ყველასთვის. საჯარო სერვისზე უარი იყო დისკრიმინაციული და ბარიერს უწესებდა შშმ პირებს.